۲۰ تفاوت افراد موفق و انسانهای عادی (قسمت دوم)
در قسمت قبلی ۷ مورد از ویژگی های مهم افراد موفق را با شما در میان گذاشتیم. امیدواریم آن مطلب را به‌دقت مطالعه کرده باشید و از آموزه های آن در زندگی خود استفاده کنید. در این مطلب به ادامه ویژگی های افراد موفق می پردازیم.
افراد موفق جسارت بالایی دارند
جمله معروفی وجود دارد که می گوید:” ثروت پشت دیوار جسارت و لیاقت است. هر اندازه که جرئت از دست دادن دارید به همان اندازه لیاقت بدست آوردن خواهید داشت.”
کسی که وارد میدان می شود آماده هر اتفاقی خواهد بود. او ریسک شکست خوردن، باختن پول، اعتبار، انرژی و زمان را پذیرفته، بنابراین زمانی که به موفقیت می رسد لذت خیلی زیادی از آن می برد.
در چنین شرایطی افرادی که از بیرونِ گود به او نگاه می کنند ممکن است خودشان را لایق داشتن آن موفقیت و امکاناتی که آن شخص بدست آورده است، بدانند. اما باید خدمت این افراد بگوییم که پذیرفت یک زندگی معمولی برای شما ساده بوده است و شما روی یک زندگی ساده و معمولی و بدون خطر، برای بدست آوردن چیزی ارزشمندتر ریسک نکرده اید! دلیل آن هم ترس از دست دادن همان چیزی است که دارید.
بنابراین افراد موفق به صفر و صد نزدیک ترند. یعنی این دوستان اینگونه فکر می کنند:” برای من چندان فرقی نمی کند که یک زندگی معمولی داشته باشم یا یک زندگی سطح پایین! اما بین یک زندگی معمولی و یک زندگی با ثروت زیاد تفاوت خیلی زیادی وجود دارد.” (در اینجا ثروت را یکی از ملاک های موفقیت در نظر گرفته ایم اما میتواند لزوما چنین نباشد.)
البته یک موضوع بسیار مهم را فراموش نکنید. امروزه علمی تحت عنوان محاسبه ریسک در دنیا به وجود آمده که میزان خطر، دستاورد در صورت پیروزی، ضرر در صورت شکست را بررسی می کند، عواملی که ممکن است باعث شکست شود را شناسایی می کند و در صورت امکان آنها را حذف و یا محدود می نماید. در نهایت با توجه به شرایط برای ریسک کردن یا نکردن تصمیم گرفته می شود. پس منظور ما در این بخش این نیست که موفقها بی گدار به آب می زنند تا آنچه که دارند را هم از دست بدهند.
ریسک پذیری یک ویژگی بسیار خوب است اما باید کاملا حساب شده انجام شود. افراد موفق واقعی کسانی هستند که روی چیزی که دارند درست ریسک می کنند و خیلی از شانسهای باخت را کاهش می دهند.
پیروی از چارچوب های رفتاری خاص
آنها در زندگی خود قواعد و چارچوبهایی دارند که تحت هیچ شرایطی از خطوط قرمز آنها عبور نمی کنند.
آنها نگاه خاصی به درخواست های دیگران دارند و حتی در انتخاب لباس هایشان، در مهمانی ها و سمینارهایی که شرکت می کنند، افرادی که با آنها در ارتباط هستند، از قوانین خاصی پیروی می کنند. این قوانین می تواند شامل موارد بسیار زیادی شوند که مهمترین آنها داشتن انضباط فردی و لایف استایل خاص است. در این مطلب برای طولانی نشدن مطلب از مطرح کردن این قوانین صرفه نظر می کنیم.
افراد موفق وقتشان را غنیمت می شمارند
این مورد یکی از ویژگی های بارز افراد موفق است. آنها زمان خود را بسیار با ارزش می‌دانند و نهایت استفاده را از آن می برند. آنها می‌دانند همه انسانها ۲۴ ساعت زمان دارند که ۷ ساعت از آن را خوابند و تنها سرمایه ای که وجود دارد همین ۱۷ ساعت باقی مانده است. بنابراین سعی می کنند از آن نهایت استفاده را ببرند.
کمتر میبینید که افراد موفق در مهمانی ها و دورهمی های ساده دیده شوند. نمی گوییم که به هیچ مهمانی نمی روند اما مانند بقیه هم نیستند و به هر قراری پاسخ مثبت نمی دهند. تنها ممکن است چند بار در سال در مناسبت های خاص دیده شوند و این موضوع برای آنها چندان مهم نیست. چون آنها در حال موفق شدن هستند و می‌دانند که دوست اول و آخرشان، همین موفقیتهایشان خواهد بود.
زمان آنها در فضای مجازی برای دیدن اخبار زرد و مسائل طنز و فان تلف نمی شود و شاید به اندازه یک دهم بقیه از این موارد استفاده بکنند و به راحتی از آنها می گذرند. اما ممکن است افراد عادی در همین اینستاگرام قفل شوند و برای دیدن یک سری مطالب خاص مانند طنز، سرگرمی و حاشیه زندگی سلبریتی ها ساعتها زمان خود را از دست بدهند.
بنابراین اگر جزء افرادی هستید که زمان زیادی را در اینستاگرام سپری می کنید، باید زنگ خطر را برای خودتان به صدا در بیاورید و بدانید که بزرگترین سرمایه تان که همان وقتتان است را دارید از دست می دهید.
شما کمتر انسان موفقی را می توانید پیدا کنید که اطلاعات زیادی در مورد زندگی دیگران داشته باشد. این دیگران می تواند افراد مشهور و یا دوستان و بستگان آنها باشند. چون آنها به اندازه کافی سرگرم زندگی خودشان هستند و وقتی برای سرک کشیدن به زندگی دیگران را ندارند.
افراد موفق همیشه در حال یادگیری هستند
آنها دائما در حال یادگیری و آموزش هستند و هر اندازه بیشتر موفق می شوند، نیاز خودشان را به آموزش بیشتر می بینند. بر خلاف آنها افراد ناموفق همیشه فکر می کنند همه چیز را می‌دانند. یکی از تفاوت های اساسی آدم های موفق و ناموفق هم همین است.
افراد موفق دائما در حال خواندن کتاب های مفید و رفتن از این سمینار به آن سمینار و گرفتن مشاوره از افراد دانا هستند. آنها حتی دانستن یک کلمه بیشتر را تضمین کننده موفقیت خودشان می‌دانند و هرقدر موفق تر می شوند عطش آنها برای یادگیری بیشتر می شود.
چیزی که افراد فقیر از آن فقیر هستند همین یادگیری است. در واقع آنها هم از نظر مالی فقیر هستند و هم از نظر فکری. یکی از ابعاد فقر فکری یعنی همین که فرد احساس کند نیازی به یادگیری ندارد و آموزش موضوع مزخرفی است که دیگران می خواهند از این راه کسب درآمد کنند و جیب آنها را خالی نمایند.
البته این نکته می توانید برای شما که به دنبال یادگیری هستید یک امتیاز مثبت به حساب بیاید. اگر قرار باشد که همه اهمیت مطالعه و آموزش را بدانند دیگر فرقی بین افراد وجود نخواهد داشت. به این موضوع با عینک خوشبینی نگاه کنید و پر قدرت به مسیر خود ادامه دهید.
نکته دیگر این است که افراد باید از درون به این نتیجه برسند که نیاز به آموزش دارند تا بسیاری از موارد را بفهمند. اصرار بیش از حد به آنها نتیجه ای نخواهد داشت. این افراد از دانستن، بیشتر اذیت می شوند تا ندانستن.
وظیفه انسانی ما این است که تا حد امکان افراد ناآگاه را به سمت مسیر درست هدایت کنیم. اما شاید بهتر باشد در مقابل کسانی که حرف های ما را اصلا درک نمی کنند و در مقابل فهمیدن به شدت مقاوم هستند، وقت خود را تلف نکنیم! آنها را به حال خود بگذارید. شاید روزی خودشان به این نتیجه برسند که باید برای دانستن و یادگیری تلاش کنند.
کسی که نمی فهد که به آموزش نیاز دارد همان کسی است که موفق نیست.
در نهایت افرادی که موفق هستند مدام کارهای جدید می کنند و مرتب درهای جدید برویشان باز می شود که پشت آن پر از سوال است. باز کردن یک در همان موفقیت است. زمانی که دری را باز می کنید، چندین معما، ندانسته و درِ دیگر درمقابلتان قرار می گیرد و نیاز به یادگیری را بیشتر احساس می کنید. تا زمانی که دری را باز نکرده باشید سوالات پشت آن را هم نمیبینید و تصور می کنید تمام آنچه که باید بدانید را می‌دانید.
بنابراین نباید احساس کنید که هر قدر موفقتر می شوید و بیشتر می‌دانید از حجم ندانسته هایتان کم می شود.
خیر، اینگونه نیست و فقط با پیشروی، به حجم ندانسته هایی که از وجودشان اطلاع پیدا می کنید اضافه می شود! در واقع تفاوت بین فرد دانا و فرد نادان این است که آن شخص دانا، می‌داند که چه چیزهایی را نمی داند! و فرد نادان اصلا نمی داند که چه چیزهایی را نمی داند.
در تایید این موضوع می توان فردِ دانشمندی همچون ابوعلی سینا را مثال زد که سرشار از هوش و ذکاوت بود تا آنجا که کتابهای او حتی پس از گذشت سالها هنوز هم در برخی جوامع پیشرفته در حال تدریس است. ابوعلی سینا در پایان عمر فروتنانه اعتراف می کند “تا بدانجا رسید دانش من، که بدانم همی که نادانم.”
در قسمت های سوم این سری از مطالب بقیه تفاوت های افراد موفق با افراد معمولی را بررسی می کنیم.
ثبت دیدگاه
مایل به ملحق شدن به بحث هستید ؟به ما بپیوندید !